به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، به نقل از خبرگزاری فارس، پیامبر (ص) می‌فرمایند: «اَلقُرآنُ غِنًی لاغِنی دونَهُ وَ لا فَقرَ بَعدَهُ» قرآن، توانمندی است که هیچ توانی جایگزین آن نمی‌شود و پس از آن هیچ فقری باقی نمی‌ماند. (تفسیرابی الفتوح ۱/۱۰)

صفحه ۱۶۸ قرآن با ماجرای نزول تورات و زمانی که موسی(ع) به میعادگاه رفته بود، آغاز می‌شود. خدا به موسی می‌گوید من تو را برگزیدم برای دریافت پیام‌هایم و همچنین سخن گفتن باتو، پس از آنچه به تو دستور داده‌ام اطاعت کن و از شکرگزاران باش.

خدا به موسی می‌فرماید که آنچه پند و احکام است با جزئیات در این الواح یعنی تورات بیان شده پس به آنها گوش بده و جدی بگیر. این نشانه آن است که انبیاء باید ابتدا خودشان به آیات الهی عمل کنند، سپس مردم را به آن دعوت کنند.

البته وظیفه موسی از امتش سخت‌تر است زیرا باید به مستحبات هم عمل کند، درحالی که خدا درباره مردم فرمود که به احسن آیات توجه کنند، در تفاسیر احسن به معنای احکام و دستورات واجب و مهم‌تر معنی شده است.

حال بنی اسرائیل که هیچ آیه و معجزه‌ای در آنها اثر نمی‌کرد به این دلیل بود که استمرار گناه، عناد با حق و گمراهی سبب شده بود به مرحله‌ای برسند که هیچ حرف، حجت، دلیل و سخنی در آنها اثر نکند و توفیق الهی از آنها بریده شده است. قوم فرعون هم اینگونه بودند و نهایتاً به عذاب الهی دچار شدند.

وقتی موسی به میقات رفت، سامری به سراغ قومش رفت و از آنها خواست طلاهایشان را بیاورند تا یک مجسمه یا بت برای آنها بسازد تا مظهر خدا باشد.
 
سامری در بدن بت لوله‌هایی کار گذاشت که با عبور باد صدای گاو بدهد، خدا فرمود آیا اینها ندیدند که مجسمه گاو با آنها سخن نمی‌گوید و راهنمایی نمی‌کند. سامری به بنی اسرائیل گفت که معبود شما و موسی همین مجسمه گاو است و نهایتاً اغلب آنها دعوت سامری را پذیرفتند و از اسلام رو گرداندند و بت پرست شدند.

در ادامه بنی اسرائیل دوباره ابراز پشیمانی کردند و گویا به اشتباهات خود پی برده‌اند و از موسی خواستند برای ببخش گناهانشان از خدا تقاضای عفو کند.در ادامه تلاوت ترتیل صفحه ۱۶۸ قرآن شامل آیات ۱۴۴ تا ۱۴۹ سوره مبارکه اعراف باصدای شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.

انتهای خبر/