صدرنشینی مرگ‌های مشکوک زنگ خطری جدی

در میان ۳۸۷ مورد فوت ثبت‌شده در استان یزد طی بهار ۱۴۰۴، مرگ‌های مشکوک با ثبت ۱۳۱ مورد، بیشترین سهم را در آمار داشته‌اند. این آمار نه‌تنها نسبت به زمستان سال گذشته ۱۹/۱ درصد افزایش داشته، بلکه با وجود کاهش ۳ درصدی نسبت به بهار ۱۴۰۳، همچنان در صدر علل مرگ قرار گرفته است.

این مسئله نه‌تنها هشداری برای نظام بهداشتی و نظارتی استان است، بلکه می‌تواند نشانه‌ای از بحران‌های پنهان اجتماعی، روانی و زیرساختی در سطح استان یزد تلقی شود.

تصادفات تهدید مداوم جان شهروندان

تصادفات رانندگی با ۹۵ نفر در جایگاه دوم قرار دارد که افزایش ۱۵/۹ درصدی را نسبت به زمستان سال گذشته و همچنین رشد ۲۳/۴ درصدی نسبت به بهار سال ۱۴۰۳ را نشان می‌دهد.

این روند افزایشی می‌تواند نتیجه ترکیبی از عوامل مختلف از جمله افزایش سفرها در ایام نوروز و تعطیلات بهاری، ضعف در فرهنگ رانندگی، نبود زیرساخت‌های مناسب جاده‌ای و شهری، و یا نظارت ناکافی بر قوانین رانندگی باشد.

نوسانات آمار فوت‌های طبیعی و غیرطبیعی

در کنار آمار بالای مرگ‌های مشکوک و تصادفات، ۷۹ مورد فوت طبیعی ثبت شده که در مقایسه با زمستان، کاهش ۲۵/۵ درصدی و نسبت به بهار سال گذشته ۶۱/۲ درصد افزایش داشته است.

همچنین فوتی‌های ناشی از علل غیرطبیعی مانند قتل، خودکشی، حوادث کار، خفگی و اعتیاد نیز وضعیت نگران‌کننده‌ای دارند.

برای مثال، افزایش ۱۸/۵ درصدی فوت‌های ناشی از حوادث کار، قتل و خودکشی در یک فصل، نشان از چالش‌های امنیتی و روانی در محیط‌های کاری و اجتماعی دارد.

همچنین افزایش چشمگیر فوت‌های ناشی از خفگی (۱۳ مورد با رشد ۱۶۰ درصدی نسبت به بهار گذشته) نیز زنگ خطری برای حوزه ایمنی در منازل و فضاهای عمومی است.

از سویی دیگر، کاهش شدید فوتی‌های ناشی از اعتیاد (۹ مورد با کاهش ۷۱/۹ درصدی نسبت به زمستان و ۴۷/۱ درصدی نسبت به بهار سال گذشته) می‌تواند خبری امیدوارکننده باشد.

موارد فوتی‌ ناشی از سوختگی نیز با ۹ مورد، کاهش ۵۵ درصدی نسبت به زمستان ۱۴۰۳ داشته‌اند.

همچنین در این فصل ۹ مورد سقوط از بلندی، ۷ مورد مسمومیت، ۲ مورد برق‌گرفتگی و یک مورد هم غرق‌شدگی نیز ثبت شده است.

نیاز به مداخلات هدفمند و هم‌افزایی نهادی

افزایش مرگ‌های مشکوک، رشد تصادفات و نوسانات آمار سایر علل مرگ در یزد، گواه آن است که این استان با مجموعه‌ای از چالش‌های اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و امنیتی روبه‌روست.

برای مقابله مؤثر با این روندها، تنها ارائه آمار کافی نیست؛ بلکه نیازمند تحلیل‌های دقیق، برنامه‌ریزی‌های راهبردی و هم‌افزایی میان دستگاه‌های مختلف هستیم.

ایجاد کارگروه‌های تخصصی برای بررسی علل مرگ‌های مشکوک، ارتقاء آموزش‌های عمومی در زمینه بهداشت روان و ایمنی، بهبود نظارت بر راه‌ها و محیط‌های کاری، و ارتقاء نظام ثبت و تحلیل داده‌های پزشکی قانونی از جمله اقداماتی است که می‌تواند در کوتاه‌مدت و بلندمدت، روند مرگ‌ومیر در استان را کنترل و اصلاح کند.

در نهایت، این آمارها باید به عنوان مبنای تصمیم‌سازی برای ارتقاء کیفیت زندگی و امنیت جانی شهروندان مورد توجه قرار گیرند.

انتهای خبر/