به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا»، موشک یمنی به فرودگاه بن گوریون اصابت کرد در حالی که همه روزه ده‌ها بمب سنگین آمریکایی بر سر آنان ریخته می‌شود. واقعا ماجرا چیست؟ چرا آمریکا از رویارویی با یک کشور فقیر ناتوان است؟ آیا زمان آن نرسیده که تئوری خداپنداری آمریکا و هژمون‌پنداری او را پایان یافته بدانیم و الگوی یمن را برای بشریت بازخوانی کنیم؟ آیا غزه و یمن مصداق کم من فئه قلیله نیستند؟

غزه در اوج گرسنگی است. کاری که بتواند اثر مستقیمی بر این وضعیت بگذارد جز در کشورهای پیرامون فلسطین ممکن نیست! برای این مسئله هم عزم لازم است. عزمی که نیست! همه به صدور بیانیه و محکومیت بسنده کرده اند و شیرمردانی که وسط میدان بیایند و هزینه بدهند نیستند! به قول شاعر: «در ما حسین عشق را کشتند/ مختارمردان مرده‌اند اینجا!» 

واقعا سوءاستفاده رژیم از «سلاح گرسنگی» برای از پای درآوردن مردم عزیز و صبور این منطقه غیرقابل وصف است. بی خاصیتی نهادهای جهانی و نمایش انسانیت تمدن غربی را باید فریاد کرد! در عین حال رزمندگان هنوز دارند از رژیم صهیونیستی کشته می‌گیرند و این خود یک معجزه است.

مشخص بود که مذاکرات به راحتی قابل نتیجه‌گیری نیست. درست است که رژیم نقش خرابکارانه دارد ولی خود آمریکای ترامپ هم نمی‌خواهد به ما اجازه نگهداری اورانیوم غنی شده و نیز چرخه غنی‌سازی را بدهد. یعنی چیزی که بیش از دو دهه برای آن تلاش کرده‌ایم را باید رها کنیم. تازه پرونده موشکی و منطقه‌ای هم هنوز به طور جدی باز نشده است. اینکه قیمت دلار را اینقدر تابع مذاکرات می‌کنند به نظرم طبیعی نیست و دست دولتمردان و مافیا در کار است!

نویسنده: علیرضا کمیلی